بررسی Metro Exodus

Metro Exodus زمانی که برای اولین بار در کنفرانس مطبوعاتی مایکروسافت در E3 2017 اعلام شد،با هدایت یک گیم پلی زیبا همگان را بر این اعتقاد داشت که یک فرانچایز جدید برای بازی های جهان باز خواهد بود،در حالی که این دقیقا درست نیست، Metro Exodus عناصر بازی های جهان باز را با فرمول تیرانداز Metro shooter/stealth به سطوح مختلف موفقیت پیوند می دهد.

اولین نسخه از سری بازی‌های مترو، مربوط به سال ۲۰۱۰ می‌شود؛ جایی که استودیو اوکراینی ۴a games سراغ ساخت اثری با اقتباس از اولین کتاب گلوخوفسکی رفت و کمپانی THQ Nordic، وظیفه انتشار این بازی را برعهده گرفت. مترو ۲۰۳۳ پس از انتشار، به‌لطف تصویر فوق‌العاده‌ای که با اتمسفر گیرای خود از روسیه آخرالزمانی و مردم پناه‌برده به ایستگاه‌های مترو ارائه می‌کرد، مورد استقبال خوبی از جانب منتقدین و گیمر‌ها قرار گرفت و موفقیت‌هایش باعث شدند تا سه سال بعد شاهد دنباله بازی با نام Metro: Last Light باشیم؛پس از ورشکست شدن استودیو THQ، امتیاز مجموعه مترو به کمپانی دیپ سیلور رسیده بود و این بار این شرکت وظیفه انتشار بازی را برعهده داشت.Metro: Last Light مثل نسخه قبل، از داستان خیلی خوبی بهره می‌برد و گلوخوفسکی شخصا نوشتن داستان کلی بازی و دیالوگ‌های کار را برعهده داشت که نتیجه آن هم کیفیت بالای اثر در این زمینه‌ها بود.در Metro Exodus،قهرمان خاموش Artyom، خانه خود را در تونل های متروی مسکو پشت سر میگذارد تا جهان دچار انحطاط هسته ای را با همسرش آنا، پدرش میلر و گروهی از سربازان و مشتاقان کشف کند. این گروه با قطار سفر می کنند و Artyom قادر به کشف مناطق نسبتا بزرگی می باشد.

در واقع Metro: Exodus کماکان یک اثر شوتر اول‌شخص با المان‌های ترسناک است که این بار، فقط کمی نسبت به قبل از حالت صرفا خطی خارج شده و آزادی‌عمل بیش‌تری به بازیکن می‌دهد؛ این اتفاق به این سبب رخ داده که برخی از اعضای تیم توسعه بازی، پیش از این سابقه کار روی بازی‌های سری Stalker را داشته‌اند و این ایده که در این نسخه بازی از روند خطی‌اش فاصله بگیرد، پیشنهاد آن‌ها بوده است. 

در واقع بازی با امید پیدا کردن منطقه‌ای قابل سکونت آغاز می‌شود و در ادامه هم شاهد مبارزات آرتیوم و یارانش بر پایه همین امید هستیم که به انها، انگیزه سفر و مبارزه می‌بخشد.داستان بازی در اصل دو سال پس از وقایع نسخه قبلی رخ می‌دهد و دنباله پایان آن بازی است. آرتیوم ۲۸ ساله، این بار هم شخصیت اصلی اثر خواهد بود و ماجرا از این قرار است که آرتیوم و چند رنجر دیگر، خسته از زندگی در محیط آلوده به رادیواکتیو نسخه‌های قبلی، تصمیم گرفته‌اند سفری را به شرق آغاز و جایی عاری از این مواد را برای زندگی پیدا کنند؛ سفری که از فصل زمستان آغاز خواهد شد و قرار است سه فصل دیگر سال را هم به مرور به‌تصویر بکشد. به بیان بهتر، وقایع بازی در طول یک سال رخ می‌دهند و سفر آرتیوم و دوستانش به شرق را روایت می‌کنند. آنا، شخصیتی که در نسخه قبل هم با او آشنا شده بودیم، این بار هم در بازی حضور خواهد داشت و همسر آرتیوم است. علاوه بر آن چند رنجر دیگر هم در گروهی که همراه با آرتیوم روانه شرق شده‌اند، حضور دارند که در بین آن‌ها هم چهره‌هایی آشنا را خواهیم دید و هم شخصیت‌هایی کاملا جدید. .Metro Exodus به یک داستان کارآمد می پردازد که به طور مداوم در حال حرکت رو به جلو است، به ندرت زمانی به حواس پرتی روی موضوعات بی اهمیت می گذرد. تقریبا تمام مأموریت های اصلی آرتیوم در داستان دارای یک هدف است،و از گروهش به نفع خود بهره می برد، به طوری که در ماموریت ها مانند کاری که به ان مشغولید گذر زمان را احساس نمی کنید.داستان به طور مداوم سرگرم کننده است و روایت Metro Exodus نیز بدون مشکل پیش می رود. اکثر کارکترها دارای شخصیت هایی هستند که از یکدیگر جدا نیستند و طبق معمول مشخصه،شخصیتی آرتیوم، این واقعیت است که او هرگز صحبت نمی کند.
با توجه به حمل و نقل با قطار بین ماموریت ها، ممکن است تعاملات فوق العاده ای با شخصیت های بازی داشته باشید و بعد از این چت های کوتاه، شخصیت ها را اماده فرصتی برای ایستادگی در برابر دشمنان می کنید. جالبتر  این است که این شخصیت ها کاملا واقع گرایانه در بازی عمل میکنند و نسبت به عملکرد ها واکنش نشان می دهد؛ برای مثال، اگر میلر به آرتیوم سفارش دهد، اما بازیکن فقط آنجا ایستاده و عمل نکند،او ناراحت خواهد شد و شروع به فریاد زدن و ترک او خواهد نمود. بازیکنان می توانند این تعاملات اختیاری را نادیده بگیرند، اما برای رسیدن به برخی از شخصیت ها این تعاملات لازم میشود. تجربه کردن روابط بین کاراکترها یکی از برجسته ترین تجربه ها در این بازیست،اگر بازیکنان از این لحظه های کوتاه استفاده نکنند از برخی از بهترین صحنه های نوشته شده و جذاب ترین بخش بازی گذشته اند.البته وضعیت آرتیوم به عنوان یک شخصیت ساکت باعث می شود برخی از این صحنه ها کمی ناخوشایند باشند.شخصیت های ساکت و مرموز همیشه چیزی بدی نیستند، اما در Metro Exodus، شخصیت ساکت باعث می شود که بعضی از صحنه ها به جای آنکه از لحاظ احساسی قوی باشند،گنگ و نامفهوم دیده شود.صحنه های عجیب و غریب نیز هنگامی که به داستان Metro Exodus می آید مشکل دیگری است. برخی از لحظات در وسط بازی وجود دارد که در اینجا نمی گوییم، که مضحک هستند، ولی هرج و مرج در ان بیشتر از انکه ترسناک باشد خنده دار بنظر می رسد. برخی از تحولات داستان، احساس مشابهی با داستان های پساآخرالزمانی مانند Mad Max وحتی The Walking Deadدارند. این زیاد نمیتواند جالب باشد زیرا این بازی با این سبک پرطرفدار پسااخرالزمانی خود همیشه در مقام مقایسه با بازی های مشابه و فیلم هایی از این دست بوده است.

Metro: Exodus همچنین در دیگر زمینه‌های گیم‌پلی هم تغییرات زیادی نسبت به نسخه‌های قبلی داشته است؛ برای مثال در دو نسخه قبلی، سیستم بازی بر پایه نوع خاصی از فشنگ بود اما با خارج شدن آرتیوم و گروهش از مسکو، دیگر این شکل از پول کاربردی نخواهد داشت و سازندگان برای اینکه جای خالی آن را برطرف کنند،آیتم‌های به‌دردنخور زیادی را در محیط بازی قرار دادند تا انها را تبدیل به دو نوع ماده اولیه کنید که از طریق آن‌ها می‌توان مواردی مثل مهمات و سایر آیتم‌ها را ساخت. همچنین سلاح‌ها را در پنج قسمت مختلف می‌توان شخصی‌سازی کرد و جالب‌تر اینکه آرتیوم قادر خواهد بود تا اجزایی از سلاح‌های دشمنان را بردارد و از آن‌ها روی سلاح خودش استفاده کند.برای مثال می‌توانید دوربین اسلحه دشمنی را که کشته‌اید بردارید و روی اسلحه خودتان نصب کنید.همچنین برخلاف نسخه‌های پیشین که امکان ارتقای سلاح فقط در بخش‌های خاصی از محیط بازی فراهم بود، در این نسخه بازیکنان قادر خواهند بود در هر نقطه‌ای که می‌خواهند سلاح‌شان را شخصی‌سازی کنند.

 Metro Exodus با مکانیک خیره کننده آنچنان نوآورانه نیست اما هنوز هم کار خود را خوب انجام می دهد.بازیکنان اغلب می توانند راه خود را از هر وضعیت سختی بیرون بکشند. تیراندازی در Metro Exodus از نکات برجسته بازی است. اسلحه ها سنگین هستند و جلوه های صوتی تقریبا شگفت آور است.اگر بازیکنان سلاح خود را به طور مرتب تمیز نکنند،دقت سلاح از بین می رود،بازیکنان نیز قادر به تجهیز انواع اتصالات به اسلحه خود هستند تا آنها حتی مرگبار تر نیز شوند.اینکه مناطق جهان باز بازی برای قطعات تفنگ و بهبود سلاح های خود بگردیم سرگرم کننده است و این تجربه واقعا یک پاداش است.بازیکنان Metro Exodus علاوه بر تمیز کردن و ارتقاء سلاح های خود نیز باید در صورت نیاز به فیلتر ماسک هوای خود نیز مبادرت ورزند، ماسک گاز خود را تعمیر کرده و باتری را برای چراغ قوه خود شارژ کنند.در مواقع اضطراری، این وظایف، اضطراب و تنش را افزایش می دهد که باعث افزایش تجربه شما نیز میشود و همراه با مدیریت سلاحها، واقعا به بازیکنان کمک می کند تا در بازی غوطه ور شوند.

بازیکنان مترو Exodus ممکن است بخواهند با مشکل کمتری بازی شروع کنند، به هر حال،موفقیت در این بازی تا حد زیادی بستگی به این دارد که بازیکنان به اندازه کافی مهارت های لازم را داشته باشند و در ساخت کیت های کمک های اولیه وارد باشند و مهمات مورد نیاز خود را در هر ناحیه مشخص دریافت کنند،دوره ای یا تمرینی در آغاز بازی وجود ندارد که این موارد بررسی شود. این باعث می شود چند ساعت اول بازی مشغول به چالش کشیدن خود باشید،حتی در مقایسه با مراحل بعدی،زمانی که دشمنان بیشتری برای مقابله و تله های مرگبار وجود دارد.مکان های زیادی برای ساختن مواد وجود دارند، اما قطعا طول می کشد تا این کار را انجام دهید و سر انجام پس از گذراندن این مقدمات اولیه تقریبا بازی بیش از حد آسان می شود،و توصیه می کنیم که بازیکنان درجه سختی بازی را بر این اساس افزایش دهند.همه چیز در بازی یک تهدید است، به ویژه در اوایل زمانی که منابع محدود است و بازیکنان در برخی از موقعیت های دلهره آور تمام انها را مصرف میکنند. بازیکنان Metro Exodus هر زمان که بخواهند،می توانند دستی بازی را ذخیره کنند و یا بر روی سیستم کنترل خودکار بازرسی تکیه کنند.خوشبختانه Metro Exodus به بازیکنان اجازه می دهد تا تقریبا هر زمان که میخواهند، دستی بازی را ذخیره کنند.

Metro Exodus از برخی مسائل دیگر نیز رنج می برد، از جمله دکمه ها در تلاش برای غلبه بر دشمنان عمل نمیکردند،درب ها گاه به گاه قفل شده به راحتی باز نمیشدند.همچنین در نقاط خاصی از بازی NPC ها را از اشیاء بیرون میزدند و برخی از تکسچرهای مخلوقات ترکیده بودند که قابل توجه بود،این ها نکاتی بود که حداقل در کنسول متوجه شدیم.

با این اوصاف باز هم Metro Exodus خیره کننده است،دنیای بازی به شکلی طراحی شده است،که فصل ها و تغییرات آن را نمی توانید در سایر بازی های مترو یافت کنید.جهان بازی از یک فصل به بعدی تغییر می کند و با توجه به زمانی که ما در این بازی گذراندیم، بازیکنان می توانند این کار را تقریبا بدون افت فریم و بریده شدن صفحه نمایش یا کاهش هر نوع عنصری در بازی تجربه کنند.

تصاویر گرافیکی زرق و برق دار Metro Exodus تا حدودی تحت تاثیر قرار می گیرند وقتی ساختار بافت ها دچار مشکل میشود و باید دید که آیا این مسائل از بین می روند یا خیر. اما با وجود مسائل فنی آن، Metro Exodus هنوز هم یک ترکیب خوب از گیم پلی و تیرانداز سنتی بازی و محیط دنیای نیمه باز ان است.انتشار نسخه پی‌سی این بازی فقط از طریق فروشگاه اپیک خواهد بود که تصمیمی آزاردهنده برای کاربران استیم بود و باید دید چه تاثیری روی فروش نسخه کامپیوتر ان خواهد داشت.

Metro Exodus در روز ۱۵ فوریه برای PC، PS4 و Xbox One راه اندازی می شود.به Game Rant یک کد PS4 برای بررسی این بازی ارائه شد.